اصلاح روش تخصیص خطی کلاسیک با تاثیر فاصله گزینه ها برای ارزیابی و رتبه بندی گزینه ها

در این پژوهش، روشی برای منظورکردن عملکرد گزینه ها در رتبه بندی نهایی آن ها در روش تخصیص خطی ارائه شده است. روش تخصیص خطی یکی از روش های تصمیم گیری چندمعیاره است که در آن وزن معیارها در رتبه بندی گزینه ها منظور می شود و فاصله عملکرد گزینه ها تاثیری بر رتبه بندی گزینه ها ندارد. برای اصلاح روش تخصیص خطی با هدف تاثیردادن فاصله عملکرد گزینه ها، ابتدا بازه هایی تعریف شده و سپس هر گزینه برحسب تعلق به هریک از بازه ها رتبه بندی اولیه شده است. در رتبه بندی نهایی گزینه ها، تعلق هر گزینه به هریک از بازه های تعریف شده، ملاک رتبه بندی قرار گرفته است. به این ترتیب، نه تنها وزن معیارها، بلکه فاصله عملکرد گزینه ها نیز در رتبه بندی موثر واقع شده است. نتایج مدل اصلاح شده با روش تاپسیس به عنوان یکی از متداول ترین روش های تصمیم گیری چندمعیاره مقایسه شده است و نتایج بیانگر سازگاری بیشتر مدل اصلاح شده با روش تاپسیس است.