بررسی تاثیر مداخلات حرکتی بر کیفیت زندگی کاری آرایشگران زن مبتلا به بیماری وریدهای واریسی شهر همدان

وریدهای واریسی در اندام تحتانی به طور متداولی در جمعیت عمومی رخ می دهد و میتواند کیفیت زندگی افراد را به صورتی منفی تحت تاثیر قرار دهد. یکی از مشاغل پرخطر در این زمینه آرایشگری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخلات ارگونومیک بر کیفیت زندگی آرایشگران زن مبتلا به بیماری واریس در اندام تحتانی می باشد.
جامعه آماری پژوهش تمامی آرایشگران زن شهر همدان بودند که جهت معاینات پزشکی به درمانگاه مهدیه مراجعه کردند. از میان آنها به روش نمونه گیری تصادفی ساده 70 نفرمبتلا به بیماری واریس انتخاب و در دو گروه مورد و کنترل دسته بندی شدند. مداخله مورد نظر شامل پروتوکل ورزشی مخصوص بیماری واریس بود. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود و آزمودنی ها به سه پرسشنامه وریدهای واریسی آبردین، درد مزمن و خستگی عضلانی پاسخ دادند که به عنوان شاخص های کیفیت زندگی کاری آرایشگران درنظر گرفته شدند. تحلیل داده ها با آزمون تی گروه های وابسته و با استفاده از نرم افزار SPSS16 صورت گرفت.
نتایج نشان داد که انجام مداخله ارگونومیک بر میزان نمره واریس، نمره درد و تورم و همچنین نمره خستگی عضلانی سمت چپ و راست اندام تحتانی در گروه مورد تاثیرگذار است. میانگین میزان نمره واریس، نمره درد و تورم و همچنین خستگی عضلانی سمت چپ و راست اندام تحتانی درگروه مورد به ترتیب 66/2 و 4/2 و 75/0و 2/1 کاهش یافت.
با توجه به تاثیرگذاری پروتکل ورزشی بر شاخص های کیفیت زندگی کاری آرایشگران، استفاده از این پروتکل در بیماران دچار وریدهای واریسی توصیه می شود.