بررسی تغییرات فصلی پرولین، قندهای محلول و محتوای یونی در گیاه رمس (Hammada salicornica) در شرایط متفاوت خاکی در منطقه بافق، استان یزد

این تحقیق اثر همزمان تغییرات فصلی و شرایط متفاوت خاکی در منطقه بافق در استان یزد را بر مقدار پرولین، قندهای محلول و محتوای یونی در گیاه رمس مورد بررسی قرار می دهد. گیاه رمس در منطقه بافق به طور همزمان در سه رویشگاه و در شرایط خاکی متفاوت رویش دارد. اولین رویشگاه (هاماد) دارای خاک خیلی شور و سخت لایه های گچی-نمکی است. دومین رویشگاه (پلایا) دارای خاک خیلی شور و سفره آب زیرزمینی بالا است. در رویشگاه سوم (شنی) گیاه رمس به همراه گونه های شن دوست بر روی تپه های ماسه ای رویش دارد. نمونه برداری با پنج تکرار و در چهار فصل انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پرولین به اندازه mg/gwt 5/2 در فصل پاییز و در رویشگاه شنی و کمترین آن به مقدار mg/gwt 1 در فصل زمستان و در رویشگاه هامادا به دست آمد. حداکثر میزان تجمع قندهای محلول به مقدار mg/gdw5/2 در فصل تابستان در دو رویشگاه شنی و پلایا و کمترین آن به مقدارmg/gdw 87/0 در رویشگاه شنی در فصل زمستان مشاهده شد. بیشترین میزان تجمع یون سدیم در فصل تابستان در رویشگاه هامادا به مقدارMeq/L 42 و کمترین آن در فصل زمستان در رویشگاه شنی به مقدار Meq/L64/0 مشاهده شد. بیشترین مقدار پتاسیم در فصل تابستان به مقدارMeq/L 31 در دو رویشگاه هامادا و شنی و کمترین آن به مقدارMeq/L 6/0 در فصل زمستان در هر سه رویشگاه به دست آمد. بیشترین مقدار نیتروژن به مقدار 6/2 درصد در رویشگاه هامادا و کمترین آن به مقدار 1/1 درصد در فصل زمستان در رویشگاه هامادا دیده شد. تفاوت معنی داری بین سه رویشگاه در مقدار نیتروژن در دو فصل تابستان و پاییز دیده نشد. بنابراین نتیجه گیری شد که مهم ترین پاسخ فیزیولوژیکی گیاه رمس در شرایط محیطی افزایش جذب سدیم و پتاسیم جهت تنظیم پتانسیل اسمزی در گیاه است. همچنین نتیجه گیری شد که پاسخ فیزیولوزیکی گیاه رمس به تنشهای محیطی به زمان رویش، نوع تنش و عکس العمل متقابل آن ها بستگی دارد.