رابطه سبک های تفکر و سازگاری آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه سبک های تفکر و سازگاری آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان کاشان وحومه است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان سال دوم و سوم مقطع متوسطه و نمونه آماری آن 367 نفر که به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ – واگنر ؛ پرسشنامه سازگاری آموزشی سینهاوسینگ وبرای پیشرفت تحصیلی،معدل کل دانش آموزان استفاده شد. داده های پژوهشی با بهره گیری از آمارتوصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس دوراهه تحلیل شد و نتایج نشان دادکه: دانش آموزان دارای سبک های تفکر اجرایی، قضاوت گر، تک محور، سلسله مراتبی، سازگارتروسبک های تفکر بی قانونی و جزئی نگر ناسازگارند. رابطه پیشرفت تحصیلی با سبک های تفکر قانون گذار، اجرایی، قضایی، تک محور، سلسله مراتبی، محافظه کار؛ مثبت و باسبک تفکر بی قانونی؛ منفی است. بین سازگاری آموزشی و پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد.هرچه دانش آموز سازگارترنداز پیشرفت تحصیلی بالایی برخوردارند.درمقایسه بین سبک ها با توجه به جنسیت،دختران قانونگذارتر و برون نگرتر از پسران هستند . دانش آموزان دختر در مقایسه با دانش آموزان پسرسازگارترند. پسران در رشته های کارو دانش و دختران در رشته علوم انسانی نسبت به سایر رشته های تحصیلی از سازگاری آموزشی کمتری برخوردار هستند. پسران در رشته ریاضی فیزیک ودختران در رشته علوم تجربی نسبت به سایر رشته های تحصیلی از پیشرفت تحصیلی بیشتری برخوردار هستند.