رابطه بین خلاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین خلاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان می باشد. جامعه ی آماری مورد پژوهش دانشجویان دانشگاه اصفهان می باشد که به شیوه ی تصادفی طبقه ای 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای مقابله با استرس(CISS)، خلاقیت(عابدی، 1372) و بازیگوشی(APS) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی و رگرسیون و نرم افزارهای Amos و spss استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار قادر به پیش بینی بازیگوشی در سطح 01/0 و راهبرد مقابله ای اجتنابی در سطح 05/0 قادر به پیش بینی بازیگوشی بوده است. در مجموع راهبردهای مقابله ای 46 درصد از واریانس بازیگوشی را تبیین می کنند. به علاوه بازیگوشی با خلاقیت رابطه ی مثبت معناداری در سطح 01/0>P دارد. همچنین بازیگوشی با ابعاد سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط رابطه ی مثبت معنادار دارد. خلاقیت نیز با ابعاد بازیگوشی بی پروایی صراحت، اجتماعی بودن، مفرح وخنده دار و فعال وپرانرژی رابطه ی مثبت معنادار دارد(01/0>P). خلاقیت با بعد استقلال رابطه ی مثبت معناداری نشان نداد به طور کلی این پژوهش نشان داد افرادی که اهل تفریح و بازیگوشی هستند کمتر احتمال دارد استرس را تجربه کنند. همچنین افراد بازگوش به احتمال زیاد خلاق ترند.