تاثیر اصلاح شیمیایی آرد چوب بر جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک

فرآورده های چندسازه چوب پلاسنتیک که به اختصار (WPC) نامیده می شوند گروه جدیدی از مواد مرکب هستند که در طی سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین و بخش عمده ایی از صنعت قرار گرفته اند. با توجه به این که قسمت عمده ایی از ترکیب این چندسازه ها را آرد چوب تشکیل می دهد، می توان دریافت که این چندسازه ها همانند چوب دارای خاصیت جذب رطوبت باشند، بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اصلاح شیمیایی آرد چوب بر جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت، نرخ واکشیدگی ضخامت و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک انجام گردید.
برای این منظور ابتدا آرد چوب توسط اسید استیک، بنزیل کلرید و هیدروکسید سدیم به صورت جداگانه اصلاح شدند. به منظور اطمینان از انجام اصلاح شیمیایی آرد چوب، از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) استفاده گردید. آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی پروپیلن به همراه phc 4 ماده جفت کننده انیدرید مالئیک پلی پروپیلنی در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط شد و نمونه های آزمونی با استفاده از دستگاه قالب گیری تزریقی ساخته شدند. سپس جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت نمونه ها طی 1512 ساعت غوطه وری در آب مطابق با استاندارد ASTM D 7031-04 اندازه گیری شد. جهت مطالعه ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک از میکروسکوپ الکترونی پویشی استفاده گردید. جهت اندازه گیری میزان واکنش آرد چوب با مواد شیمیایی، درصد تغییرات وزن (WPG) بر روی آرد چوب تیمار شده اندازه گیری گردید.
نتایج نشان داد که در اثر اصلاح شیمیایی آرد چوب، جذب آب و واکشیدگی ضخامت طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت و نرخ واکشیدگی ضخامت در چندسازه چوب پلاستیک کاهش یافت. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که در اثر اصلاح شیمیایی آرد چوب پیک مربوط به گروه های هیدروکسیل کاهش پیدا کرده است و تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی نشان داد که در اثر اصلاح شیمیایی آرد چوب، فصل مشترک بین چوب و پلاستیک بهبود یافت. همچنین بیشترین درصد تغییرات وزن آرد چوب مربوط به تیمار بنزیلاسیون بود.
به عنوان یک اصل می توان گفت که امروزه، اصلاح شیمیایی آرد چوب برای بهبود فصل مشترک بین دو فاز چوب و پلاستیک یک تفکر تحسین برانگیز به نظر می رسد. با استفاده از اصلاح شیمیایی آرد چوب می توان از یک طرف شعاع لوله های مویین نامنظم موجود در چندسازه چوب پلاستیک را کاهش داد و از سوی دیگر از میزان گروه های هیدروکسیل در دسترس برای ایجاد پیوند هیدروژنی با مولکول های آب کاست. این عوامل باعث می گردد تا خواص فیزیکی چندسازه چوب پلاستیک بهبود یابد، به طوری که هم جذب آب و واکشیدگی ضخامت در این فرآورده ها کاهش می یابد و هم از سرعت آن ها کاسته می شود.