تب های خونریزی دهنده ابولا و کریمه کونگو و نقش خود حفاظتی در پیشگیری از ابتلا به آن

تب های خونریزی دهنده ویروسی، نوعی بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات هستند که با سندروم بالینی تب، میالژی، ضعف و بی حالی، هموراژی و در بعضی موارد با افت فشار خون، شوک و مرگ مشخص می شوند. از میان تب های خونریزی دهنده، بیماری ابولا، به عنوان وحشتناک ترین بیماری قرن اخیر و بیماری تب کریمه کونگو که به عنوان یک بیماری بومی کشور ایران مطرح است، قابلیت ایجاد طغیان های بیمارستانی دارند.
هدف از تدوین این مقاله، مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص عوامل ایجاد کننده و همه گیری و طغیان های تب های خونریزی دهنده ابولا و کریمه کونگو و نقش خود حفاظتی در پیشگیری از آن ها می باشد.
این پژوهش یک مطالعه مروری است که بر پایه جستجو در پایگاه های داده ای داخلی و خارجی از جمله Pubmed،،Google scholar، SID و همچنین جستجو در سایت های who، CDC از سال 2001 تا سال 2016 تدوین شده است.
در این مقاله به دو بیماری مهم از تب های خونریزی دهنده، ابولا و تب کریمه کونگو پرداخته شده است که اولی سبب ایجاد بزرگترین اپیدمی در تاریخ این بیماری شده است و دومی به عنوان بیماری اندمیک ایران مطرح است و همچنان سالانه تعدادی از هم وطنان در اثر این بیماری فوت می نمایند.
عوامل ایجاد کننده تب های خونریزی دهنده دارای اهمیت خاص بهداشت عمومی هستند. این عوامل تاکنون در طغیان های طبیعی با قابلیت سرایت بالا، جمعیت زیادی را درگیر کرده اند که تعداد زیادی از مبتلایان، دست اندرکاران بخش بهداشت و سلامت بوده اند. موفقیت در کنترل طغیان تب های خونریزی دهنده نیازمند قطع چرخه انتقال انسان به انسان این عوامل است، بنابراین آموزش خود حفاظتی در ارتباط با این بیماری ها بسیار حائز اهمیت است.