اجرای مدل توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران با دریچه مصنوعی قلب در بیمارستان های نیروهای مسلح

بیماران پس از جراحی قلب در معرض مشکلات و نگرانی های متعدد قرار دارند و ماهیت مزمن بیماری ایجاب می نماید که این بیماران، برای ادامه زندگی آمادگی های لازم را کسب نمایند. در این راستا، توانمندسازی یکی از روش های کاربردی و کم هزینه می باشد.
در این مطالعه به بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران با دریچه مصنوعی قلبی پرداخته شده است.
این کارآزمایی بالینی در سال 1394 انجام شده است، پس از انتقال بیماران از واحد مراقبت های ویژه به بخش، به روش در دسترس، ابتدا گروه آزمون و سپس گروه کنترل انتخاب شدند. برای گروه آزمون الگوی توانمندسازی خانواده محور در چهار گام؛ تهدید درک شده، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی، از طریق آموزش گروهی، حل مسئله گروهی و مشارکت آموزشی، در طی 3-5 جلسه صورت گرفت و کارت های آموزشی و کتابچه آموزشی در اختیار موارد پژوهش و عضو فعال خانواده آن ها قرار گرفت. گروه کنترل مراقبت های رایج را دریافت کردند. شاخص های توانمندی (تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس) بیماران قبل از مداخله و پس از مداخله و یک و نیم ماه بعد ارزیابی شد ولی در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. سپس داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
هر دو گروه قبل از مداخله از نظر متغیرهای جمعیت شناسی مشابه بودند. قبل از مداخله میانگین نمرات توانمندی در دو گروه در هر سه حیطه تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس تفاوت معنادار نداشت اما پس از مداخله، در گروه آزمون در هر سه حیطه ارتقاء توانمندی به طور معنادار وجود داشت (0/05 P<) و ارتقاء توانمندی پس از یک و نیم ماه نه تنها پایدار بلکه افزایش نیز داشت.
بر اساس یافته های این مطالعه، اجرای الگو و مجموعه تدابیر پرستاری که در الگوی توانمندسازی خانواده محور به کار می رود موجب بهبود شاخص های توانمندی در بیماران با دریچه مصنوعی می شود.