توسعه ی مدل تحلیلی برای محاسبه ی ضریب بهره دهی چاه مایل در مخازن گازمیعانی

چاه مایل حالتی از چاه غیرعمودی است که برای استخراج نفت یا گاز در مکان هایی مثل سکوهای دریایی که امکان دسترسی به منابع از طریق حفر چاه عمودی امکان پذیر نباشد، استفاده می گردد. انحنا در چاه های مایل نسبت به چاه عمودی سبب ایجاد عامل ضریب پوسته ی هندسی و در نتیجه باعث افزایش ضریب بهره دهی چاه می شود. از طرفی پیش بینی دقیق بهره دهی چاه در مخازن گازمیعانی نیازمند شبیه سازی عددی ریزدانه برای مدل سازی تشکیل توده ی میعانات و اثرات سرعت زیاد مانند جریان غیردارسی و تغییرات نفوذپذیری نسبی در اعداد موئینگی بالاست که نیازمند اطلاعات ورودی زیادی از خصوصیات سنگ و سیال مخزن است. بنابراین با توجه به محدودیت اطلاعات در ابتدای عمر مخزن، استفاده از محاسبات تحلیلی برای پیش بینی بهره دهی چاه نسبت به شبیه ساز عددی منجر به نتایج بهتری خواهد شد. در این پژوهش، توسعه ی مدلی تحلیلی برای محاسبه ی ضریب بهره دهی چاه های مایل در مخازن گازمیعانی با درنظر گرفتن وابستگی تراوایی نسبی به سرعت و کشش سطحی در ناحیه ی نزدیک چاه مورد نظر است. مدل تحلیلی توسعه یافته در این مطالعه شامل معادله ی موازنه ی مواد برای تخلیه ی مخزن و انتگرال شبه فشاری دوفازی برای عملکرد جریانی است. در هر بازه ی فشاری، ضریب پوسته ی هندسی چاه مایل برای محاسبه ی شعاع موثر، نحوه ی تغییر شکل خطوط افت فشار در اطراف چاه مایل برای محاسبه ی حجم سیال و همچنین مساحت سطح مقطع و سرعت جریان توسعه داده شده، توسط مدل تحلیلی گازمیعانی تلفیق گردیده است. در نهایت مدل تحلیلی توسعه داده شده با شبیه سازی دانه ریز چاه مایل برای نمونه ی سنگ و سیالات و زاویه های انحراف مختلف اعتبارسنجی شده است. استفاده از مدل تحلیلی به همراه نرم افزارهای آنالیز عدم قطعیت، ابزار مهندسی مناسبی برای یافتن عوامل موثر بر نتایج ضریب بهره دهی چاه مایل در مخزن گازمیعانی را فراهم می نماید.