بهینه سازی تولید و تخصیص گاز بالابر به چاه های در حال بهره برداری یکی از مخازن غرب کشور در فرآیند فرازآوری با گاز

به طور ایده آل اگر در عملیات فرازآوری با گاز محدودیتی در دسترسی به گاز نباشد، می توان گاز کافی به هر چاه تزریق کرد تا مقدار تولید از مخزن به بیشترین مقدار خود برسد. اما معمولا مقدار گاز موجود و ظرفیت کمپرسورها محدود است و بنابراین باید مقدار بهینه ی گاز تزریقی تخصیصی برای هر چاه را مشخص کرد تا مقدار تولید در این شرایط حداکثر گردد. در این مقاله بهینه سازی مقدار گاز تزریقی تخصیصی برای چاه های یکی از میادین نفت سنگین غرب ایران در جهت افزایش تولید و بازده اقتصادی مطالعه شده است. مطالعات پیشین اغلب بر پایه ی کدنویسی، شبکه های عصبی و الگوریتم های مختلف و نیازمند وقت و هزینه ی زیاد جهت کدنویسی بوده است. در مقاله ی حاضر در ابتدا شبیه سازی چاه ها توسط نرم افزار پراسپر انجام شده و سپس منحنی های عملکرد فرازآوری با گاز (GLPC) هر سه چاه میدان ایجاد می شود. در ادامه انجام بهینه سازی نیازمند رابطه ای جهت محاسبه ی مقدار نفت تولیدی به ازای مقادیر مختلف گاز تزریقی است. بدین منظور توسط نرم افزار متلب منحنی های عملکرد با مدل های تجربی مختلف و یک مدل اصلاح شده توسط کاربر برازش شد و نتایج آنها با هم مقایسه گردید و در نهایت مطلوب ترین مدل جهت برازش انتخاب شد. نتایج نشان داد که مدل اصلاح شده توسط کاربر در مقایسه با سایر مدل ها بهترین نتیجه را دارد. این مدل مبنای محاسبات بهینه سازی قرار گرفت. در نهایت به کمک ابزار بهینه سازی سالور در نرم افزار اکسل و وارد کردن قیود مناسب در این ابزار، بهینه سازی تخصیص گاز به ازای مقادیر مختلف گاز در دسترس انجام گرفت. نتایج نشان داد که در صورت مدیریت و بهینه سازی با وجود کاهش قابل توجه گاز در دسترس مقدار تولید نفت اندکی کاهش می یابد.