اثر عصاره های آبی و الکلی ریشه باریجه علیه چند سویه پاتوژن باکتریایی

زمینه و هدف به دلیل مقاومت روزافزون باکتری ها به آنتی بیوتیک ها، نگرش مجدد و منطقی به گیاهان دارویی مهم به نظر می رسد. در این میان باریجه (Ferula gummosa) در مطالعات گذشته به عنوان یک گیاه دارویی مهم مورد توجه بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره های آبی و الکلی باریجه روی چند سویه باکتریایی پاتوژن می باشد.
مواد و روش ها عصاره ها توسط دو حلال آب و الکل به روش سوکسله جدا و سپس به روش های انتشار در دیسک، انتشار در چاهک و رقت در لوله مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها بر اساس روش دیسک و چاهک هیچ هاله عدم رشدی برای هیچ یک از سویه ها مشاهده نشد. عصاره اتانولی، فعالیت مهار کنندگی بیشتری نسبت به عصاره های متانولی و آبی از خود نشان داد. بیشترین حساسیت در عصاره متانولی مربوط به استافیلوکوکوس اورئوس دارای حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت باکتری کشی به ترتیب برابر با 103×6/25 و 104×1/25 بود. بیشترین حساسیت در عصاره اتانولی مربوط به اشریشیاکلی و شیگلا دیسانتریه دارای حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت باکتری کشی به ترتیب برابر با 103×6/25 و 104×2/5 بود.
نتیجه گیری باریجه فعالیت ضد میکروبی با طیف وسیعی را از خود نشان داد و می تواند به عنوان یک ماده ضد میکروب بالقوه مورد بررسی و تحقیق بیشتری قرار گیرد.