بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های گیاه دارویی خارمریم (Silybum marianum L.) با استفاده از نشانگر ISSR

خارمریم (Silybum marianum L.) یکی از گیاهان دارویی مهم است که از زمان‏های باستان برای درمان بیماری کبد و بیماری های مرتبط با صفرا و همچنین مسمومیت حاد ناشی از مصرف قارچ‏های سمی مورد استفاده قرار می گرفت. شناخت تنوع ژنتیکی در گیاه خارمریم همانند سایر گیاهان کمک بزرگی در جهت تحقیقات به‏نژادی و بررسی و شناسایی تنوع موجود در ذخایر ژرم‏پلاسم این گیاه می‏نماید. هدف از این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی 23 اکوتیپ خارمریم مربوط به مناطق زیستی مختلف ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی ISSR بود. به این منظور از 9 نشانگر ISSR استفاده شد که برمبنای آنها بین اکوتیپ‏ها چندشکلی مشاهده گردید. این آغازگرها مجموعا 41 باند چندشکل و تکرارپذیر ایجاد نمودند. در این بررسی میانگین میزان محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC)، میانگین شاخص اطلاعاتی شانون و میانگین شاخص ضریب تنوع نی به ترتیب برابر با 38/0، 30/0 و 20/0 بدست آمد. تجزیه خوشه‏ای با استفاده از الگوریتم UPGMA و ماتریس تشابه جاکارد، اکوتیپ‏های خارمریم را در 4 گروه اصلی تقسیم‏بندی نمود. در مجموع بین این گروه بندی و مناطق پراکنش جغرافیایی اکوتیپ ها تطابق کاملی وجود نداشت. نتایج این پژوهش مبین وجود تنوع ژنتیکی مناسب در بین اکوتیپ‏های خارمریم ایران جهت آغاز مطالعات پروژه های بهنژادی است.