بررسی قراردادهای پرداخت معکوس در حقوق رقابت و تاثیر آن بر نظام تولید و عرضه داروهای ژنریک

بخش تحقیق و توسعه در صنعت داروسازی بسیار پیچیده است و شرکت ها همواره برای رونمایی از محصولات جدید خود به رقابت می پردازند. در این میان، ژنریک سازان اصولا فاقد چنین برنامه ای هستند، به همین دلیل، توانایی تولید با قیمت پایین تری را دارند و این موضوع به خروج سازنده اصلی از گردونه رقابت منجر می شود. به این سبب این شرکت ها می کوشند با دریافت گواهی حق اختراع و حمایت های قانونی مربوطه و نیز با انجام مبادلاتی با رقیبان ژنریک ساز، ورود آن ها را با تاخیر یا بن بست مواجه سازند. این مبادلات می تواند در تجاری سازی محصولات دارویی اثر گذار باشد و راهکاری قابل اطمینان برای محافظت از منافع اقتصادی اصلی ساز تلقی گردد. اما معلوم نیست که چه چالشی در حقوق رقابت پیدا می کنند و چه جایگاهی در حقوق ایران دارند؟ هم اکنون چنین قرارداد هایی تحت شمول اقدامات ضدرقابتی ارزیابی می شود و کمیسیون اروپایی پرداخت وجوه برای دور نگه داشتن ژنریک سازان از بازار را یک رویه غیر قانونی می داند؛ درحالی که کمیسیون تجارت فدرال امریکا همانند مقامات ایران در قبال این موضوع، موضع متفاوتی اتخاذ کرده است.