پیش بینی پراکنش گونه های گیاهی با استفاده از مدل های پراکنش گونه ای(SDM) معرفی روش حداکثر آنتروپی

پیام:
چکیده:
دامنه و قلمرو پراکنش جغرافیایی بالقوه گونه های گیاهی و جانوری به منظور مشخص نمودن شرایط محیطی و نشان دادن عکس العمل گونه ها به شرایط محیطی استفاده می شود. به طور کلاسیک تهیه نقشه های حضور و پراکنش گونه-های گیاهی از طریق پیمایش میدانی و تفسیر عکس های هوایی انجام می گیرد که از یک سو با صرف زمان، هزینه و نیروی انسانی زیاد در مقیاس های وسیع توام بوده و از سوی دیگر تنها پراکنش بالفعل گونه را ثبت می نماید. حال آنکه توسعه و پیشرفت در زمینه به کارگیری الگوریتم ها و تکنیک های آماری جدید، راهکارهای قدرتمندی را برای بررسی پیش بینی حضور و پراکنش واقعی و پتانسیل پوشش گیاهی و همچنین تهیه نقشه های پیش بینی پراکنش گونه ها تحت سناریوهای متفاوت را فراهم نموده است که اصطلاحا به آن مدل سازی پراکنش گونه گفته می شود. مدل سازی پراکنش گونه ای (SDM) یا مدل سازی میدان اکولوژیک (ENM) اصطلاحاتی هستند که برای توصیف مدلسازی پراکنش گونه ای به کار رفته اند. در این پژوهش به معرفی مدل حداکثر آنتروپی نرم افزار (Maxent) خواهیم پرداخت. نرم افزار Maxent یکی از ابزارهای محبوب برای مدلسازی پراکنش گونه ها و میدان اکولوژیک است. مدل حداکثر آنتروپی، تنها به داده های حضور گونه نیاز دارد و از این جهت حائز اهمیت می باشد. مطالعات بیانگر آن است که حتی در مواقعی که نمونه ها کم است، عملکرد پیش بینی این مدل حداکثر بوده و می تواند با روش هایی که بالاترین دقت پیش بینی را دارند، رقابت کند و نتایج قابل قبولی را ارائه دهد. بنابراین مدل های پراکنش گونه ای و به خصوص مدل حداکثر آنتروپی می تواند نقش مهمی را در تعیین عوامل مهم موثر پراکنش و همچنین تهیه نقشه های پیش بینی حضور گونه ها ایفا نمایند.
زبان:
فارسی
در صفحه:
1
لینک کوتاه:
magiran.com/p1631358 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!