روش های مذاکره در بازاریابی

روش های بازاریابی نیز ماند سایر روش ها نمی تواند به طور قطع و یقین قابل تفکیک و طبقه بندی شود . هر مذاکره کننده با توجه به تجربه ، دانش ، تسلط و تخصص خود و بالاخره شرایط زمانی و مکانی ، به نوعی با طرف مقابل برخورد می نماید ولی 3 شیوه ی مشخص زیر قابل تفکیک و ارائه می باشد :مذاکره ملایم :بسیاری از مدیران بازاریابی تابع روش مسالمت ، انعطاف پذیری ، امتیاز دادن ، برخورد دوستانه و با وقار ، خودداری از درگیری و خصومت ، برای رسیدن به نتیجه مطلوب می باشند . از نظر این گروه ، مذاکره ای به عقد قرارداد فروش منجر می شود که در محیطی آرام و بدون خشونت و با جلب رضایت مشتری ( یا فروشنده ) انجام شده باشد ، زیرا هدف ، انجام معامله است و باید شرایط را برای تحقق آن مهیا ساخت . از نظر این گروه مذاکره ای به عقد قراردادی می انجامد که در محیطی آرام و بدون خشونت و با جلب رضایت فروشنده انجام شده باشد .
مذاکره خشن :روش خشونت در مذاکرات در مذاکرات بازرگانی ، از سیاست های نظامی به بازاریابی یافته و شیوه مطلوبی نیست . بدیهی است در هر مذاکره ای ، تاکید بر خواسته ها ، عدم انعطاف ، اصرار ورزیدن بر اعتقادات یا موانع و امثال آنها شرایطی را ایجاد می کند که طرف مقابل نیز با همین شیوه وارد عمل شده و طبیعتا با ایجاد جو خصومت ، مذاکرات بی نتیجه پایان خواهد یافت .
مذاکره منطقی :یک مذاکره کننده هم از خریدار ، فروشنده ، واسطه و یا بازاریاب بین المللی که در زمینه های حرفه ای فعالیت می نماید با اصول گرایی ، عدالت ، منطق ، ملایمت بجا و خشونت به موقع و بالاخره با نگرش سیستمی به موضوع می تواند مذاکرات را به طرف هدف رهبری نماید.این نوع مذاکره نه ملایم است و نه سخت وبلکه هم ملایم است و هم سخت،روش مذاکره اصولی است.کسی که این نوع مذاکره را برمی گزیند در مورد موضوعات مطروحه براساس قدر و اعتبارآنها تصمیم می گیرد وصرفآچک وچانه زدن و پافشاری برسرهرموضوع را مبنا کار قرار نمی دهد در مذاکره اصولی، مذاکره گر هرجا امکان دارد به دنبال منافع متقابل استو هروقت که منافعش در تضاد قرار می گیرد،دنبال آن است که نتیجه و حاصل مذاکره،مبتنی بر نوعی معیار و میزان منصفانه،مستقل از اراده و خواست هریک از طرفین باشد.درمذاکره ی اصولی جانب انصاف رعایت می شودو در عین حال مذاکره گر را در برابر کسانی که در صددند از منصف بودن او بهره برداری کنند مصون و محفوظ نگه می دارد. (زاهدی،ص26،22،1378)