ارزیابی مشارکت شهرداری در ارتقای شاخص های اقتصادی مسکن شهری از نظر شهروندان (نمونه موردی منطقه2 شهر شیراز)

مشارکت شهرداری همواره موضوع دامنه داری در حوزه برنامه ریزی بوده و به همین دلیل برنامه ریزان شهری تلاش کرده اند در تصمیم گیری های شهری، از نظر شهروندان آگاه شده و با همکاری آنان، برنامه ریزی خود را عملی کنند.
این مقاله با رویکردی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش های کتابخانه ای و میدانی، به دنبال ارزیابی مشارکت شهرداری منطقه ی2 شهر شیراز در ارتقای شاخص اقتصادی مسکن شهری است.
ابزار اصلی تحقیق پرسش نامه و با استفاده از طیف لیکرت به دنبال آزمون فرض فرضیات تحقیق است به این طریق که در ابتدا تمامی داده های پرسش نامه به محیط نرم افزاری spss برده شد. روایی این تحقیق از طریق آلفای کرونباخ ارزش عددی 839/0 محاسبه شد، تعداد پرسشنامه ها از طرق فرمول کوکران و با ضریب خطای 5 درصد برابر 140 عددمی باشد (تعداد پرسش نامه ها از طریق فرمول مذکور 384 عدد اما بنابر نظر اساتید تعداد 140 عدد ملاک عمل قرار گرفت) و پس از تعیین نرمال و غیر نرمال بودن داده ها از آزمون های نیکویی برازش بهترین روش برای اندازه گیری فرضیات آزمون t تک نمونه ی و آزمون کندال سی استفاده شده است.
نتایج تحقیق از طریق آزمون کندال سی نشان دادکه بین جنسیت و شدت و ضعف رضایت آنان از عملکرد مشارکتی شهرداری در پروژه های مسکن ارتباط معناداری وجود دارد که با احتمال 95 درصد می توان ادعا کرد که بین جنسیت و رضایت از عملکرد شهرداری همبستگی ضعیف اما معنی داری وجود دارد. فرض دوم این تحقیق نیز درآزمون t تک نمونه ای بیان گر این مهم است که با احتمال 95 درصد می توان ادعا نمود که این میزان مشارکت از نظر افراد تحت نمونه کم تر از 50 درصد است.