عوامل موثر بر تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دکترای حرفه ای

در حال حاضر بخش قابل توجهی از پژوهش ها در دانشگاه های علوم پزشکی توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی انجام می شوند؛ لذا ارزیابی کیفی جو حاکم بر پژوهش در دوره های تحصیلات تکمیلی و ارزشیابی تجارب پژوهشی و حدود انتظارات دانشجو از استاد راهنما، از اهمیت بسیاری برخوردار است. پژوهش حاضر به منظور تعیین تجارب پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان، انجام گرفت.
این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی بود که در آن 105 دانشجوی تحصیلات تکمیلی که در فاصله مهر 1393 تا شهریور 1394 در حال انجام پروژه پایان نامه بوده و یا از پایان نامه دفاع نموده بودند، شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی(PREQ) با 4 بعد سرپرستی، مهارت های عملی، مهارت های ادراکی و بعد جوسازمانی، بوده که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی به اثبات رسیده بود. با استفاده از آزمون های کای دو، تی تست، ANOVA، Tukey، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون، تاثیر متغیرهای مختلف بر ارزیابی دانشجویان مورد مطالعه از تجربه پژوهشی، مورد بررسی قرارگرفت.
میانگین کل نمره تجربه پژوهشی دانشجویان 0/42 ±3/22 از 5 بود و میزان رضایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی از تجربه پژوهشی خود در بعد سرپرستی 7/0±03/3، مهارت های عملی0/79±3/57، مهارت های ادراکی 0/61±3/48 و بعد جوسازمانی 0/78±2/44 بود. بین تمامی عامل ها با یکدیگر رابطه مثبت وجود داشت و همبستگی بین ابعاد «ارتقای مهارت های ادراکی» با «ارتقای مهارت های عملی» و «جوسازمانی»، معنی دار بود.
نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده این واقعیت است که در تمام دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دانشجویان رضایت متوسط از تجربه پژوهشی خود داشته اند. استفاده موثر و مداوم از ابزارهای ارزیابی تجربه پژوهشی دانشجویان زمینه را براس شناسایی نقاط قوت و ضعف فرایندهای آموزشی و پژوهشی در دانشکده ها و دانشگاه ها فراهم می سازد.