بررسی عملکرد تولیدی و ریخت شناسی روده باریک جوجه های گوشتی تغذیه شده با مکمل های آنتی بیوتیک، اسید آلی، پروبیوتیک و پری بیوتیک در شرایط گرمسیری

آزمایش به منظور بررسی اثر آنتی بیوتیک، اسید آلی، پروبیوتیک و پری بیوتیک بر عملکرد و ریخت شناسی روده ی باریک جوجه های گوشتی نر سویه راس 308 به مدت 42 روز و در شرایط گرمسیری انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: T1: جیره پایه، T2: جیره حاوی آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین (150گرم/تن خوراک)، T3: جیره حاوی اسید آلی اورگاسید (3 کیلوگرم/تن خوراک)، T4: جیره حاوی پروبیوتیک پروتکسین (150 گرم/تن خوراک) و :T5 جیره حاوی پری بیوتیک مانان الیگو ساکارید (2 کیلوگرم/تن خوراک). نتایج نشان داد جیره های آزمایشی تاثیر معنی داری بر خوراک مصرفی، وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی نداشتند. طول نسبی ژژنوم و ایلئوم به وسیله پری بیوتیک افزایش معنی داری داشت (05/0P<). اسیدیته قسمت های مختلف روده ی باریک به طور معنی داری در اثر مصرف اسید آلی کاهش نشان داد (05/0P<). پروبیوتیک باعث افزایش معنی دار طول ویلی در دئودنوم و ژژنوم گردید (05/0P<). همچنین مصرف آنتی بیوتیک و پروبیوتیک باعث افزایش نسبت طول ویلی به عمق کریپت در قسمت ژژنوم روده ی باریک شد (05/0P<). ضخامت لایه ی ماهیچه ای در ژژنوم و ایلئوم در اثر مصرف اسید آلی و پروبیوتیک کاهش نشان داد (05/0P<). به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده اثرات مثبت مکمل های مورد استفاده بر خصوصیات ریخت شناسی روده باریک بود اما تفاوتی در عملکرد جوجه های گوشتی ایجاد ننمود.