طراحی مدل فناوری عملکرد انسانی در شرکت طراحی مهندسی و تامین قطعات ایران خودرو (ساپکو)

امروزه موضوع بهبود عملکرد، چالش مهم توسعه منابع انسانی است. در پاسخ به این مشکل، فناوری عملکرد انسانی، که به عنوان مهندسی عملکرد یا علم بهبود عملکرد انسانی نیز شناخته می شود، راهکاری سیستماتیک، برای شناسایی موانع عملکردی فردی و سازمانی و چگونگی مقابله با آن ها، ارائه می کند. این پژوهش با هدف طراحی مدلی برای پیاده سازی فناوری عملکرد انسانی در شرکت ساپکو انجام شده است. این پژوهش از نظر شیوه ی گردآوری اطلاعات پیمایشی و از نظر هدف، توصیفی است. روش تحقیق در پژوهش حاضر آمیخته از نوع کیفی- کمی است. در این راستا، برای انجام تحلیل کیفی از تحلیل تم و برای تحلیل کمی از آزمون تی تست استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر را در مرحله اول (کیفی) 7 مصاحبه (حد اشباع) و در مرحله دوم جمع آوری تعداد 58 پرسشنامه از طریق سرشماری تشکیل می دهد. در نهایت، 9 مولفه کلیدی برای پیاده سازی فناوری عملکرد منابع انسانی در شرکت ساپکو شناسایی شد که به ترتیب عبارت اند از: تحلیل ادراک، هم راستایی استراتژیک، تحلیل عملکرد، تحلیل مجری عملکرد، انتخاب مداخله، تحلیل امکان پذیری، طراحی، توسعه و اجرای مداخلات، مدیریت تغییر و ارزیابی. در نهایت پیشنهاداتی مبنی بر اجرای این مدل به شرکت ساپکو ارائه گردید.