مقایسه اثر فعالیت هوازی زیربیشینه بر نیم رخ لیپیدی و آپولیپوپروتئین های A-1 و B زنان دارای اضافه وزن

بطور سنتی مقادیر لیپیدهای LDL-c و HDL-c به عنوان شاخصی برای اختلالات قلبی عروقی هستند. در حالیکه مطالعات جدید براین باورند که شاخص هایی مانند آپولیپوپروتئین A-1 و B و نیز نسبت بین این (apo ratio) ملاک بهتری برای تشخیص و پیشگیری از بیماری قلبی عروقی محسوب می شود. از اینرو در تحقیق حاضر هدف بررسی تغییرات این دو گروه لیپید پس از یک دوره تمرین هوازی زیر بیشینه در زنان دارای اضافه وزن بود.
24 زن سالم دارای اضافه وزن از میان کلیه افراد داوطلب به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل (12 نفر) و تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی تحت 8 هفته تمرین هوازی با شدت (75-60)% ضربان قلب بیشینه، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه قرار گرفتند.نمونه خون ناشتا برای اندازه گیری تغییرات در سطوحLDL-c ، HDL-c، تری گلسیرید و کلسترول تام، آپولیپوپروتئین های A-1 و B قبل و پس از هشت هفته تمرین هوازی جمع آوری شد. ارزیابی داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و مستقل و نرم افزار Spss نسخه 22 انجام شد که در سطح معناداری 0/05≥ p صورت گرفت.
نتایج تحقیق نشان داد که سطوح تری گلیسیرید، کلسترول تام، آپولیپوپروتئین A-1 و apo ratio بعد از فعالیت هوازی کاهش معنا داری داشت (0/05≥ p). علاوه براین، سطح HDL-c نیز بعد از فعالیت هوازی افزایش معنا داری را نشان داد(0/05≥ p). در مقابل، سطوح LDL-c ، وآپولیپوپروتئین B تغییر معناداری در مقایسه با گروه کنترل نداشت (0/05 ≥ p).
در مطالعه حاضر نشان داده شد که دوره های کوتاه مدت و زیربیشینه تمرین هوازی بر شاخص های خطرساز بیماری های قلبی عروقی اثربخشی مطلوبی دارند.