اثربخشی الگوی روان درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آن ها

بیماری های قلبی-عروقی یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر در جهان محسوب می شوند. بیماری های قلبی-عروقی بیماری های وسیعی را دربرمی گیرد نظیر بیماری های عضلات قلب و سیستم عروق که وظیفه شان فراهم کردن نیازمندی های قلب، مغز و سایر ااندام های حیاتی بدن است. در مطالعه حاضر به بررسی اثربخشی الگوی روان درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آن ها پرداخته شد.
در این مطالعه نیمه آزمایشی، 30 بیمار قلبی به صورت در دسترس از بیمارستان رسول اکرم شهر رشت انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش و کنترل، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت را قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. مداخله بر اساس 25 جلسه (150 دقیقه ای) برای بیماران گروه آزمایش انجام گرفت. داده ها بر اساس آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) و توسط SPSS19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
نمرات میانگین میزان کیفیت زندگی و مولفه های آن قبل و بعد از مداخله ازنظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>p). به عبارتی دیگر، به نظر می رسد روان درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آنان موثر بوده است.
این درمان در بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی موثر بوده است. بنابراین، به عنوان یک درمان اثربخش برای بهبود بهداشت روان پیشنهاد می گردد.