تاثیر سیلیکون روی برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و عملکرد سورگوم دانه ای (Sorghum bicolor L.) تحت تنش شوری

امروزه شوری خاک از جمله مهم ترین تنش های غیر زیستی است، که به عنوان یک مشکل عمده در مناطق خشک و نیمه خشک مطرح می باشد. از این رو به منظور بررسی تاثیر سیلیکون در جهت افزایش تحمل به شوری سورگوم دانه ای، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط تنش شوری و نرمال در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 93-1392 به اجرا درآمد. عامل اصلی شامل سیلیسیم در دو سطح (صفر و شش میلی مولار) و عامل فرعی شامل ژنوتیپ ها (ارقام سپیده، پیام و لاین های TN-04-95، TN-4-70، TN-04-71، TN-04-39، TN-04-107، TN-04-100، TN-04-37، TN-04-68، TN-04-83، TN-04-62) بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که سیلیسیم به طور معنی دار عملکرد دانه، وزن 1000دانه و نفوذپذیری غشاء پلاسمایی را تحت شرایط تنش شوری بهبود بخشید. بیش ترین میزان عملکرد در شرایط تنش شوری از ارقام سپیده و پیام حاصل شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ های پیام و TN-04-39 به ترتیب مقاوم ترین و حساس ترین ژنوتیپ ها بودند. به طور کلی، می توان گفت که سیلیسیم تا حدی قادر است اثرات منفی شوری بر عملکرد سورگوم دانه ای و اجزای آن را در هر دو شرایط تنش و غیر تنش کاهش دهد.