بررسی غلظت باقی مانده آفت کش دیازینون در منابع آب زیرزمینی دشت همدان-بهار در سال 1393

رشد روزافزون جمعیت و نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی، باعث توسعه کاربرد آفت کش ها شده است. از این رو سلامتی بشر به دلیل وجود باقی مانده این ترکیبات در محیط از جمله منابع آب سطحی و زیرزمینی با مخاطره جدی مواجه شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت باقی مانده آفت کش دیازینون در منابع آب زیرزمینی دشت بهار همدان در سال 1393 انجام گرفت.
پس از بازدید میدانی و انتخاب 20 ایستگاه در سطح دشت بهار، نمونه برداری از آب زیرزمینی در فصل تابستان انجام گرفت. نمونه ها با استفاده از روش استخراج فاز مایع آماده و غلظت باقی مانده سم به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در 3 تکرار خوانده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های Kolmogrov-Smirnov، one-way ANOVA، One Sample T Test و Pearson''s Correlation Coefficient انجام شد.
میانگین غلظت سم دیازینون در نمونه های آب زیرزمینی دشت بهار برابر با 0/06±0/23 میلی گرم در لیتر بود. نتایج مقایسه میانگین غلظت باقی مانده سم دیازینون در نمونه ها با رهنمود WHO نیز بیان گر آن بود که میانگین غلظت باقی مانده سم در منابع آب زیرزمینی از حد مجاز بیش تر است.
میانگین غلظت باقی مانده سم دیازینون در نمونه های آب زیرزمینی دشت همدان- بهار در فصل تابستان سال 1393 از رهنمود WHO (0/10 میلی گرم در لیتر) بیش تر است. بنابراین استحصال از منابع آب زیرزمینی این دشت به منظور شرب و یا سایر کاربری ها از نظر میانگین غلظت باقی مانده دیازینون مخاطره آمیز است.