ویژگی های برنامه های درسی در عصر جهانی شدن و بین المللی کردن برنامه درسی

اگر جهانی شدن، فرآیندی در حال رخداد پنداشته شود که آگاهی در آن نقش اساسی دارد، آن گاه بازخوانی جهانی شدن و چگونگی طراحی برنامه های درسی برای افزایش آگاهی فراگیران درباره آن اهمیت می یابد. از سوی دیگر بین المللی کردن برنامه درسی مفهومی جدید و در حال تحول است که به ویژه از اوایل قرن بیست و یکم در ادبیات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفته است. علی رغم اهمیت و جایگاه چنین ایده ای، برداشت ها و تفسیرها از این واژه ها در بسیاری از ممالک به ویژه ایران توام با ابهام، سردرگمی و عدم شفافیت است. مقاله حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی با استفاده از روش کتابخانه ای و از طریق بررسی مقالات پژوهشی و مروری از ژورنال ها و مجلات خارجی و داخلی در پایگاه های داده ای مختلف تلاش کرده تا برداشت های مختلف از این واژه ها را مفهوم پردازی کرده و نمونه ای از برنامه های درسی را در زمینه جهانی شدن و بین المللی کردن معرفی نماید. یافته ها نشان داد که بایستی میان جهانی شدن و بین المللی کردن برنامه های درسی تمایز قائل شد. اثرات واقعی تحولات ناشی از جهانی شدن و و بین المللی کردن برنامه درسی البته تحولات هم زمان با آن می بایست مورد توجه متخصصان آموزش و پرورش و البته برنامه‏ریزان درسی قرار گیرد. عناصر برنامه های درسی در این عصر تحت تاثیر تحولات یاد شده، از ویژگی هایی برخوردار می‏گردد که آن را از سایر برنامه های پیشین متمایز می‏سازد. این ویژگی ها در مورد عناصر اصلی برنامه شامل هدف، محتوا، روش و ارزشیابی در این نوشته مورد اشاره قرار گرفت. همچنین لازم است براساس فرهنگ، زمینه و متن هر جامعه ای رویکردها و برنامه های خاص مورد توجه قرار گیرد.