ارزیابی سیاست ایران در قبال نهاد تنطیم گر فضای بین المللی تبادل اطلاعات (آیکن)

این مقاله قصد دارد سیاستهای ایران را در قبال نهاد راهبر و تنطیم گر فضای بین المللی تبادل اطلاعات (آیکن) از نظر هدف و راهبرد ارزیابی کند. روش تحقیق، تحلیل اسناد سازمان های بین المللی و مصاحبه است و مدل مفهومی با توجه به مدل دیپلماسی فناوری طراحی شده است. این مقاله، پس از یک مرور تاریخی، به مرحله ارزیابی سیاستها می رسد و مشخص می کند که هدف سیاست ایران، تضمین دسترسی به سامانه نامهای دامنه و فایل منطقه ریشه اینترنت بوده است که تا اکتبر 2016 تحت نظارت دولت آمریکا قرار داشت. راهبرد های ایران برای نیل به این هدف اهتمام به تغییر ماهیت آیکن به یک نهاد تحت نظارت بین المللی بوده است. مقاله در پایان، با توجه به تحولات اخیر و مختومه شدن قرارداد انحصاری آمریکا و آیکن، پیشنهاداتی را در رابطه با سیاستهای آتی دولت ایران ارائه می دهد.