بررسی شار گرمای محسوس و ارتباط آن با تغییرات دما و باد طی دوره گرم سال در ایران

با توجه به اهمیت تغییرات شار گرمای محسوس در تغییر موازنه انرژی سطحی و تغییرپذیری آب‏و‏هوایی مناطق مختلف، در این مطالعه داده های دمای هوا، دمای سطح زمین، و سرعت باد از داده های شبکه‏بندی NCEP/NCAR برای یک دوره 34 ساله (1980 2014) دریافت و بر اساس آن شار گرمای محسوس در همه ایران محاسبه شد. محاسبات مربوط به شار گرمای محسوس برای بهار و تابستان بر اساس رابطه حجمی انجام گرفت. میانگین متحرک و ناهنجاری متغیرها و روند تغییرات با تحلیل رگرسیون خطی، چندجمله‏ای، و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج نشان داد، در مقایسه با روند شار تابستان (039/0)، شار گرمای محسوس بهار با ضریب رگرسیون خطی (18/0) تغییرات شدیدتری را نشان می‏دهد. شاید ناهمگونی گرمایش سطحی در بهار موجب تغییرات دمایی بیشتری بین هوا و سطح می شود و ناهنجاری سرعت باد را نسبت به تابستان افزایش می دهد. در مقایسه با مولفه های دمایی، تغییرات باد تاثیر بیشتری در شار گرمای محسوس تابستانی می گذارد. ضریب تعیین چندجمله‏ای نشان می‏دهد که سرعت باد بیست درصد تغییرات شار گرمای محسوس تابستان را توجیه می‏کند. نواحی غرب، شمال‏ غرب، مرکز، و کرانه جنوبی خزر بیشترین تغییرات شار گرمای محسوس را در دوره گرم و همچنین حداکثر تغییرات دمای هوا و دمای سطح را به خود اختصاص داده‏اند.