بررسی تاثیر فیت مناسب و نامناسب سوکت بر میزان مصرف انرژی در افراد دچارقطع عضو زیر زانو یک طرفه

افراد قطع عضو اندام تحتانی باید برای دست یابی به راه رفتن طبیعی تر تلاش بیشتری کنند که این امر منجر به افزایش مصرف انرژی در این افراد در مقایسه با افراد سالم می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر فیت سوکت بر میزان مصرف انرژی هنگام راه رفتن در افراد دچار قطع عضو اندام تحتانی بود.
این پژوهش نیمه تجربی در سال 1394، روی 9 فرد قطع عضو زیر زانوی مراجعه کننده به مرکز بنیاد جانبازان تهران که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. اجرای مطالعه در دو مرحله، یکی در شرایط فیت نامناسب و دیگری در شرایط فیت مناسب صورت گرفت. برای ارزیابی فیت سوکت از پرسش نامه مقیاس سه بعدی قطع عضو و مقیاس راحتی سوکت استفاده شد. میزان انرژی مصرفی آزمودنی ها نیز با استفاده از شاخص مصرف فیزیولوژیک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 19 و توسط آزمون آماری T زوجی صورت گرفت.
میانگین سرعت راه رفتن افراد (001/0=p) و میزان شاخص فیزیولوژیک مصرف انرژی (019/0=p) با فیت نامناسب و با فیت مناسب دارای اختلاف آماری معنی دار بود، اما تفاوت ضربان قلب حین استراحت و حین راه رفتن در دو مرحله مذکور معنی دار نبود (093/0=p).
افراد قطع عضو اندام تحتانی، با داشتن فیت مناسب انرژی مصرفی کمتری را متحمل می شوند و کارآیی آنها در راه رفتن بهبود می یابد.