نسبت مراتب تشکیکی وجود و معقول ثانی فلسفی در فلسفه ملاصدرا

موضوع این تحقیق، بررسی نسبت مراتب تشکیکی وجود و معقول ثانی فلسفی در فلسفه ملاصدرا می باشد. آیا در فلسفه ملاصدرا، میان حقیقیت ذومراتب وجود و منشا انتزاع مفاهیم فلسفی، رابطه وجود دارد؟ آیا مطابق یا محکی عنه معقول های فلسفی از حیث وجود، دارای واقعیت مراتبی است؟ در پاسخ به پرسش های مزبور بر مبنای تفاضل وجود، این فرضیه که محکی عنه معقول های ثانی فلسفی، دارای یک نوع وجودند، به ثبوت می رسد. روش این تحقیق، توصیفی تحلیلی از راه تحلیل مفهومی و گزاره ای است. مهم ترین نتایجی که این تحقیق به آنها دست یافته است، عبارت اند از: 1. از نظر ملاصدرا، در مفهوم وجود و نیز وجوب وجود، نسبت مفهوم به منشا انتزاع آنها، مانند نسبت مفهوم ذاتی ایساغوجی و محکی عنه آن است؛ 2. ملاصدرا در معقول های فلسفی به مفاد هلیه مرکبه، علاوه بر ظرف اتصاف، ظرف عروض را در خارج اعم از ذهن و عین می داند و معقول ثانی فلسفی در فلسفه ملاصدرا چهره وجودی دارد؛ 3. به وزان مراتب تشکیکی وجود، محکی عنه معقول های فلسفی دارای یک نوع وجودند.