بررسی رابطه بین ارتباطات انسانی و اعتماد سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان پلیس پیشگیری فاتب)

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ارتباطات انسانی و اعتماد سازمانی کارکنان فاتب است و سوال اصلی آن در همین راستا تنظیم شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان پلیس پیشگیری فرماندهی تهران بزرگ است که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 360 نفر برآورد شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی، پیمایشی است. برای سنجش متغیرهای ارتباطات انسانی از پرسش نامه مقیمی (1389) که شامل ابعاد ارتباطات کلامی و ارتباطات غیرکلامی است، استفاده شده است و برای سنجش اعتماد کارکنان از پرسش نامه استاندارد بیان کلارک و پاینه (1997) شامل ابعاد راستی، خیرخواهی، شایستگی و پیش بینی پذیری استفاده شده است که روایی آن مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی روایی پرسش نامه، برای محاسبه پایایی کل پرسش نامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 811/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های استنباطی از جمله آزمون کولموگرف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین «ارتباطات انسانی» و «اعتماد سازمانی» رابطه معنی داری وجود دارد. هم چنین بین «ارتباطات انسانی» و ابعاد اعتماد سازمانی «راستی، خیرخواهی و شایستگی» رابطه وجود دارد و بین ارتباطات انسانی و پیش بینی پذیری رابطه وجود ندارد.