انتخاب بهترین فناوری درحضور هردو نوع داده های اصلی و ترتیبی: DEA با مرزهای کارآ و ناکآرا

تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک رویکرد داده ای برای ارزیابی عملکرد مجموعه ای از موجودیت های همتا به نام واحدهای تصمیم گیری (DMUها) است، که عملکرد آنها بر اساس اندازه های متعدد مشخص می شود. تعریف DMU عمومی و انعطاف پذیراست. در مسئله ی مورد نظر ما، DMU به یک فناوری اشاره دارد. انتخاب بهترین فناوری فاز مهمی از انتقال فناوری محسوب می شود. این مقاله پیشنهاد می کند که از «DEA با مرزهای کارآ و ناکارآ» برای انتخاب بهترین فناوری در حضور هر دو نوع داده های اصلی و ترتیبی استفاده شود. در این رویکرد، همزمان کارآیی های خوشبینانه و بدبینانه ی هر فناوری در نظر گرفته می شود. در مقایسه با DEAی سنتی، رویکرد DEA با مرزهای کارآ و ناکارآ می تواند بهترین فناوری را به درستی و به آسانی شناسایی کند. یک مثال عددی کاربرد روش پیشنهادی را نشان می دهد.