رابطه بین تفکر سازنده و مخرب با فعالیت دستگاه ایمنی بدن

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تفکر مخرب و سازنده با فعالیت دستگاه ایمنی بدن انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 بود که تعداد آنها 12000 نفر برآورد شد. از بین این جامعه آماری 315 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شد و آزمون تفکر مخرب و سازنده اپستاین و چک لیست محقق ساخته سنجش دستگاه ایمنی بدن برای آنها اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که رابطه تفکر مخرب و سازنده با فعالیت دستگاه ایمنی بدن از نظر آماری معنادار نیست و تغییرات تفکر 11 درصد فعالیت دستگاه ایمنی بدن را پیش بینی می کند. تحلیل مانوا نشان داد، افراد با تفکر سازنده، تفاوت معناداری با افراد تفکر مخرب از نظر نوع فعالیت دستگاه ایمنی بدن، صرفا یک موضوع پزشکی نیست بلکه نحوه تفکر انسان ها می تواند بخش مهمی از رژیم درمانی بیماران مبتلا به اختلالات خود ایمن و نیز گام بسیار موثری در پیشگیری از ابتلاء به این بیماری ها باشد.