اثرات ویتامین D بر پروتئین آدیپونکتین و التهاب: یک مرور ساده

در گذشته بیشتر بر نقش ویتامینD در فعالیت های بیولوژیکی نظیر حفظ هموستاز مواد معدنی و نیز تنظیم بازگردش استخوان متمرکز می شد. درحالی که اخیرا با شناسایی گیرنده های ویتامینD در نسوج مختلف از جمله لنفوسیت های T، ماکروفاژها، بافت تیموس و سلول های بتا پانکراس اهمیت این ویتامین بیش ازپیش افزایش یافته است. با توجه به شیوع بالای بیماری مزمن و نیز کمبود شایع ویتامینD در دنیا، مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی ارتباط ویتامینD و متابولیسم بیومارکرهای موثر صورت گرفت. به منظور دستیابی به مطالعات موجود در خصوص نقش ویتامینD بر التهاب، آدیپونکتین، مقاومت به انسولین در بیماری های مزمن و انجام یک بررسی مروری، جستجو در بانک های اطلاعاتی Medline،Pub med،Science Direct انجام شد. شواهد اخیر نشان می دهد که وضعیت ویتامینD در تنظیم پروسه های التهابی موثر در ایجاد و پیشرفت بیماری های مزمن نقش دارد. ازآنجایی که پروسه های التهابی می توانند با اختلال در متابولیسم نرمال گلوکز و مسیرهای سیگنالینگ انسولین بر مقاومت به انسولین اثرگذار باشند، این فرضیه مطرح است که آیا ویتامینD می تواند از طریق پروسه های التهابی و آدیپونکتین بر هموستاز گلوکز موثر باشد. با توجه به اطلاعات اپیدمیولوژیک و بالینی، تاثیرات مثبت ویتامینD عمدتا با افزایش ترشح و حساسیت به انسولین و همچنین ثانویه به فعالیت آن بر التهاب می باشد. لزوم انجام مطالعات بیشتر با تاکید بر نقش ضدالتهابی ویتامینD به عنوان پیامد اصلی در ارتباط ویتامینD و بیماری مزمن از جمله اختلالات مرتبط با بیماری قلب و عروقی و دیابت ضروری به نظر می رسد.