نگاهی به شیوه ی آموزش پزشکی درکتاب کامل الصناعه الطبیه

علم پزشکی درمیان علوم بشری ازجایگاه ویژه ای برخوردار است، چون دستیابی به اهداف سایرعلوم فقط باسلامت جسم وروح میسرخواهدگردید. یکی ازعوامل موثردرفرایندآموزش، به ویژه آموزش پزشکی کتب آموزشی مرتبط وروش های منحصربه فردبکارگرفته درآن است که یقینا نقش پررنگ وانکارناپذیر ایران وایرانی درتولیدونشرمبانی علم پزشکی دردنیا به جهانیان برهمگان آشکاراست.شیخ الرئیس ابوعلی سیناوعلی بن عباس اهوازی که تالیفات شان یعنی کتاب های گرانسنگ «قانون» و«الملکی» تااوائل قرن 18 میلادی درمدارس طبی اروپا تدریس می شدند،ازبزرگان طب ایرانی هستندکه جامعه پزشکی دنیا باید خود را مدیون آن ها بداند.
بررسی وتحلیل متن قسمتی ازکتاب کامل الصناعه الطبیه می باشد که به معرفی شیوه های آموزش زمان نگارش کتاب پرداخته است.
طب ملکی حدود چهارصد هزار کلمه دارد و به بیست مقاله که هریک مشتمل بر چند فصل است تقسیم می شودکه ده مقاله اول آن درباره ی طب نظری است و بقیه مربوط به طب عملی است.او روش آموزشی نگارشی خود رادرتدوین وتقریراین کتاب روش «تقسیم» معرفی میکند.
یکی از مهم ترین وظایف هرملتی حراست و حفاظت از منابع علمی و فرهنگی خود از تاراج و چپاول بیگانگان است. کتاب کامل الصناعه الطبیه که در یکی از دوره های اوج و شکوه تاریخ پزشکی ایرانی توسط علی بن عباس مجوسی اهوازی به رشته تحریر درآورده است ، دارای جایگاه رفیعی به جهت شیوه ی نگارش آموزشی اش یعنی روش «تقسیم»می باشد، روشی که یکی ازبهترین روش هایی که پس از حکیم اهوازی – حتی امروزه نیز- درتدوین نگارش کتب آموزشی رشته پزشکی و غیر پزشکی مورد استفاده است.