رابطه جو اخلاقی با سکوت سازمانی اعضای هیات علمی

سکوت سازمانی، حضور منفعلانه اعضای هیات علمی و عدم گرایش آن ها به دخالت در امور سازمان، از پدیده های شایع در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی است که به نظر می رسد می تواند تحت تاثیر عواملی از جمله جو اخلاقی قرار بگیرد. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه ی جو اخلاقی با سکوت سازمانی اعضای هیات علمی می باشد.
روش پژوهش توصیفی - همبستگی بوده و روش جمع آوری داده ها شامل بررسی پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری شامل تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 183 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد جو اخلاقی و سکوت سازمانی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه همزمان با کمک نرم افزارspss21 استفاده شد.
میانگین جو نوع دوستانه (71/0±99/3)، جو قانونی(91/0±65/3)، جو حقوقی(62/0±98/3)، جو ابزاری (08/1±14/3)، جو مستقل (48/0±31/4)، و سکوت سازمانی(33/0±19/3) بود. مقدار ضرایب همبستگی جو اخلاقی و مولفه های آن: نوع دوستانه، قانونی، حقوقی و اصولی، ابزاری و مستقل با سکوت سازمانی به ترتیب برابر با 565/0-، 334/0-، 424/0-، 516/0-، 39/0 و 505/0- بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو اخلاقی 1/40 درصد از واریانس سکوت سازمانی را تبیین می کند که از بین جوهای اخلاقی: جو مستقل با مقدار β (268/0-)، جو ابزاری با مقدار β (266/0)، جو حقوقی و اصولی با مقدار β (243/0-) و جو نوع دوستانه با مقدار β (14/0-) از توان پیش بینی سکوت سازمانی اعضای هیات علمی برخوردار بوده اند (05/0p<).
سکوت سازمانی اعضای هیات علمی می تواند تحت تاثیر جوهای اخلاقی حاکم بر دانشگاه قرار بگیرد به طوری که جوهای نوع دوستانه، قانونی، حقوقی و اصولی و مستقل سکوت سازمانی اعضای هیات علمی را کاهش می دهد و جو ابزاری سکوت سازمانی را افزایش می هد.