بررسی آزمایشگاهی تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در سیستم های تزریق مخلوط آب دریا و آب تولیدی مخزن در یکی از مخازن کربناته و مطابقت آن با مدل ژاکس

هر گاه در میادین نفتی دریایی از مخلوط آب دریا و آب تولیدی برای فشارافزایی مخزن و یا افزایش ضریب بازیافت نفت استفاده می‏شود، تمهیدات لازم برای کنترل تشکیل رسوب‏های معدنی نیز باید در نظر گرفته شود. در صورت ناسازگاری بین آب تزریقی و آب تولیدی، مشکلاتی مانند تخریب سازند و گرفتگی لوله های مغزی چاه ها و خطوط انتقال اجتناب‏ناپذیر خواهند بود. در این تحقیق تشکیل رسوب سولفات استرانسیم در مخلوط آب تولیدی چاه و آب دریا به نسبت‏های مختلف در شرایط دمایی یکی از مخزن های جنوب کشور بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که هر چه نسبت آب تولیدی به آب دریا بیش‏تر باشد، تشکیل رسوب شدت می‏یابد. در شرایط اختلاط 60 درصد آب دریا و 40 درصد آب تولیدی، تشکیل سولفات استرانسیم حداکثر است. محاسبات حاصل از مدل ژاکس برای پیش‏بینی مقدار و نوع رسوب تطابق خوبی با نتایج گزارش‏شده میدانی نشان می‏دهد. مقدار رسوب در فرآیند تزریق آب تابعی از نسبت اختلاط آب‏هاست.