اثر اصلاح ترکیبی گلوتارآلدئید/پارافین بر ویژگی های زیستی و مکانیکی چوب صنوبر (Populus deltoides)

در این تحقیق ویژگی های مکانیکی و زیستی چوب صنوبر اصلاح شده با گلوتارآلدئید و پارافین بررسی شد. اصلاح با گلوتارآلدئید در 3 سطح غلظت 5، 10 و 20درصد همراه با کاتالیزور کلرید منیزیم و متعاقبا در سطوح اصلاح ترکیبی، اشباع با پارافین به روش خلا-فشار انجام شد. افزایش سطح غلظت گلوتارآلدئید، به افزایش وزن و حجیم شدگی دیواره سلولی چوب منتهی شد که متعاقب آن میزان نفوذ پارافین به ساختار متخلخل چوب کاهش یافت. مقاومت زیستی در معرض قارچ پوسیدگی سفید و خواص مکانیکی به ترتیب طبق استاندارد های EN113و ASTM D143-94 اندازه گیری شد. تصاویر ریزنگار الکترونی گسیل میدانی گویای حجیم شدگی دیواره ها و حضور پارافین در حفرات بود. در بررسی پایداری حرارتی، با افزایش شدت اصلاح، میزان افت جرم روند کاهشی داشت که این امر به دلیل ایجاد اتصالات عرضی بین گلوتارآلدئید و پلیمرهای دیواره ای است. نتایج آزمون خواص مکانیکی نشان داد که ورود پارافین در سطوح اصلاح ترکیبی حاوی 10 و 20درصد گلوتارآلدئید، بهبود معنی دار مدول الاستیسیته را به همراه داشت. گلوتارآلدئید به کاهش مقاومت خمشی انجامید که حضور پارافین آن را در سطوح اصلاح شده بهبود بخشید. حضور گلوتارآلدئید به بهبود فشار موازی الیاف و سختی منتهی شد که در اصلاح ترکیبی این اثر محسوس تر بود. اصلاح گلوتارآلدئید موجب بهبود مقاومت در معرض قارچ پوسیدگی سفید گردید که این نیز در حضور پارافین افزایش معنی داری نشان داد. بهبود مقاومت چوب اصلاح شیمیایی شده در برابر قارچ پوسیدگی سفید را می توان به کاهش رطوبت چوب، حجیم شدن دیواره سلولی و مسدود شدن منافذ ریز دیواره نسبت داد.