تاثیر باکتری های حل کننده سیلیکات بر آزادسازی پتاسیم از کانی های میکایی و جذب آن توسط گیاه ذرت

پتاسیم فراوان ترین عنصر غذایی موجود در بخش سطحی خاک بوده که بخش اعظم آن غیرقابل دسترس برای گیاه می باشد. مطالعه حاضر با هدف جداسازی باکتری های حل کننده پتاسیم از خاک ریزوسفری و ارزیابی توانایی کمی پتاسیم آزاد شده توسط سویه ها از منابع مختلف سیلیکاته انجام شد. بدین منظور بررسی های آزمایشگاهی و نیز گلخانه ای با گیاه ذرت (Zea mays L.) رقم سینگل کراس 640 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل های آزمایشگاهی شامل منبع پتاسیم (چهار سطح)، زمان انکوباسیون (هفت سطح) و تلقیح میکروبی (شش سویه) و فاکتورهای گلخانه ای شامل منبع پتاسیمی (5 سطح) و تلقیح میکروبی (چهار سطح) بودند. نتایج نشان داد که از بین سویه ها، سویه 13KSB دارای بیشترین قطر هاله انحلال (25 میلی متر) و شاخص حلالیت (سه) بود. بالاترین مقدار پتاسیم آزاد شده (32/3 میکروگرم بر میلی لیتر) از منبع بیوتت بوده که توسط سویه 1 KSB پس از 10 روز انکوباسیون به دست آمد. تلقیح میکروبی، وزن خشک ریشه و ارتفاع گیاه را به ترتیب 30 و 25 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین میانگین مقدار پتاسیم و وزن خشک بخش هوایی گیاهان در تیمار میکروبی در کانی های سیلیکاته به ترتیب 75/3 و 57/1 برابر بیش از تیمار شاهد به دست آمد. می توان نتیجه گیری کرد که تلقیح باکتریایی سبب آزادسازی پتاسیم از کانی های سیلیکاتی و بهبود رشد گیاه می شود.