اثر درمانی رزوراترول بر عملکرد کلیوی رت های مبتلا به پیلونفریت حاد

عفونت ادراری یکی از شایع ترین علل مراجعات سرپایی بیماران به مراکز پزشکی می باشد. پیلونفریت حاد در اغلب موارد با آنتی بیوتیک های تزریقی مورد درمان قرار می گیرند. عوارض دارویی و به خصوص مقاومت به آنتی بیوتیک ها، استفاده از ترکیبات غیر آنتی بیوتیکی را به شدت مورد توجه قرار داده است. رزوراترول که به وفور در انگور و فراورده های آن وجود دارد یک ترکیب آنتی اکسیدان، ضد التهاب و آنتی باکتریال نیز می باشد. در مطالعه حاضر اثر درمان با رزوراترول بر عملکرد کلیوی رت های دچار پیلونفریت مورد ارزیابی قرار گرفته است.
با استفاده از سویه ATCC25922 باکتری E. Coli در 20 سر رت نر ویستار پیلونفریت با استفاده از جراحی و تزریق سوسپانسیون باکتری در بافت کلیه راست ایجاد شده است. القا عفونت ادراری پس از 24 ساعت به وسیله کشت ادرار تایید شده و 72 ساعت پس از القا پیلونفریت درمان با رزوراترول (mg/kg10) و آنتی بیوتیک سفتریاکسون به صورت تزریق داخل صفاقی به مدت یک هفته انجام شده است. به مدت 6 هفته حیوان نگهداری شده و سپس خون گیری انجام شده مارکرهای پلاسمایی عملکرد کلیه شامل اوره، کراتینین و سیستاتین C با استفاده از دستگاه اتوآنالیزر بیوشیمی هیتاچی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در گروه پیلونفریت اوره، کراتینین و سیستاتین C به صورت معنی دار افزایش یافته که بیانگر اختلال عملکرد کلیوی می باشد (p<0.001). درمان با رزوراترول تقریبا اثر پیلونفریت را خنثی کرده و میزان مارکرهای پلاسمایی را به طور موثر در مقایسه با گروه کنترل کاهش داده است. به طور قابل توجه درمان توام با رزوراترول و سفتریاکسون بیانگر اثر سینرژیستی این دو دارو بوده و به طور موثرتر سبب بهبود عملکرد کلیوی می گردند (p<0.05).
مجموعا اثرات رزوراترول بر عملکرد کلیوی رت های مبتلا به پیلونفریت بیانگر توانمندی این دارو در بهبود عملکرد کلیوی رت های مبتلا به پیلونفریت می باشد. مطالعه حاضر شواهدی فراهم آورده که بیانگر نقش محافظتی تقریبا برابری رزوراترول با آنتی بیوتیک سفتریاکسون در برابر آسیب های کلیوی القا شده توسط عفونت کلیوی می باشد.