بررسی مفهوم «یوم الوقت المعلوم» در آثار تفسیری و روایی

مراجعه به تفاسیر معتبر و روایات صحیح الإسناد، پرده از مراد الهی در آیات مجمل بر می دارد. از جمله این آیات، آیه 38 سوره حجر و 81 سوره صاد است که در این مقاله از آن به آیه «یوم الوقت المعلوم» تعبیر می شود. در این آیات، مهلت درخواستی ابلیس از خداوند تا روز قیامت جهت اغوای بندگان، مقید به روزی معلوم می شود. مصداق «یوم-الوقت المعلوم» در طول تاریخ تفسیر مورد اختلاف است. انطباق یوم-المعلوم به روز قیامت، نفخ صور اول، رجعت نبی مکرم و ظهور حضرت حجت مهم ترین آرای مطرح شده مفسران در بیان مصداق این روز می باشند. با توجه به قرائن قرآنی و تفسیری و هم چنین روایات صحیح السند از ناحیه ائمه هدیمصداق «یوم الوقت المعلوم» نمی تواند روزی جز ظهور حضرت حجت باشد؛ که مرگ ابلیس و رهایی مجتمع انسانی از گناه و شر در این روز محقق می شود. بررسی های صورت گرفته در این جستار که با روش توصیفی- تحلیلی به نگارش درآمده نیز موید این مطلب است که: مراد از «یوم الوقت المعلوم» یاد شده در آیات قرآن، روز ظهور حضرت مهدی است؛ و سایر دیدگاه های مطرح شده دارای اشکالات سندی و محتوایی می باشند.