تاثیر هیدرو پرایمینگ بر تغییرات فیزیولوژیک و بیوشمیایی بذور زوال یافته کلزا (Brassica napus)

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بر تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشمیایی بذور زوال یافته کلزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل زوال بذر در پنج سطح (0، 48، 72، 96 و 144 ساعت) و هیدروپرایمینگ در سه سطح (0، 5 و 10 ساعت) بود. در این روش بذرهای کلزا پس از زوال یافتن در دمای 43 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 100 درصد انجام شد. نتایج تغییرات فیزیولوژیکی بذر نشان داد که با افزایش سطوح زوال، خصوصیاتی نظیر درصد، سرعت و یکنواختی جوانه زنی، مقدار استفاده از ذخایر بذر و کارایی استفاده از ذخایر بذر کاهش یافت، اما میزان این کاهش برای بذرهای پرایمینگ شده کمتر بود. همچنین در کلیه سطوح زوال، بذرهای پرایم شده نسبت به شاهد زمان کمتری طول کشید تا به 50 درصد جوانه زنی برسند. در مورد تغییرات بیوشمیایی که شامل تغییر در میزان پراکسیداسیون لپید، میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سوپر اکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز و هدایت الکتریکی (EC) بود، نتایج نشان داد که با افزایش سطوح زوال میزان پراکسیداسیون لیپید، افزایش و میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز کاهش یافت، اما میزان این افزایش و کاهش برای بذرهای پرایمینگ شده کمتر بود. همچنین در کلیه سطوح زوال، در بذرهای پرایم شده نسبت به شاهد مواد محلول سیتوپلاسمی کمتری از غشاء پلاسمایی به محیط بیرون تراوش یافت. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که هیدروپرایمینگ باعث کاهش پراکسیداسیون لیپید، بهبود بذرهای زوال یافته و به دنبال آن افزایش قدرت سبزشدن کلزا می شود.