تاثیر دما بر رشد میسلیومی و جوانه زنی میکروسکلرت های قارچ عامل بیماری پوسیدگی ذغالی سویا

Macrophomina phaseolina یک بیمارگر قارچی خاک زی است که عامل بیماری پوسیدگی ذغالی سویا و بسیاری از گیاهان می باشد. شدت بیماری در میزبان های مختلف با شرایط آب و هوای گرم و خشک در ارتباط است. به منظور تعیین دماهای اصلی (کمینه، بهینه و بیشینه ) مورد نیاز برای رشد میسلیومی و جوانه زنی میکروسکلرت ها، سه جدایه ی قارچ تهیه شده از مزارع سویای سه منطقه ی علی آباد، گرگان و کلاله در استان گلستان در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفتند. رشد میسلیومی و تعداد میکروسکلرت های جوانه زده در دماهای مختلف به طور روزانه ثبت شد و برازش داده ها با سه مدل رشد بتا، دوتکه ای و دندان مانند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه های آماری (رگرسیون غیرخطی) نشان داد که مدل دوتکه ای، مناسب ترین مدل برای توصیف روابط دما با رشد میسلیومی و جوانه زنی میکروسکلرت های این قارچ در نظر گرفته شد. دماهای کمینه، بهینه و بیشینه ی محاسبه شده به وسیله ی مدل دوتکه ای برای رشد میسلیومی به ترتیب 8، 5/34 و 3/44 درجه و برای جوانه زنی میکروسکلرت به ترتیب 9/8، 3/32 و 5/45 درجه بود.