بررسی خود ارزیابی سلامت در میان سالمندان ساکن شهر شیراز در سال 1394

سلامت درک شده توسط فرد، یکی از رایج ترین انواع تعیین وضعیت سلامت در سالمندان از دیدگاه ذهنی می باشد، زیرا می تواند جنبه های مختلف سلامت یعنی سلامت جسمانی، اضطراب، افسردگی و کارکرد اجتماعی را بررسی کند. هدف از این تحقیق، بررسی خود ارزیابی سلامت میان سالمندان ساکن در شهر شیراز بود.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1394 انجام شد. برای گردآوری داده ها، 400نفرازسالمندان درشهرشیراز به شیوه نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه خودارزیابی سلامت در 8 بعد جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار آماریSPSSنسخه 20 در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت.
60/3% سالمندان وضعیت سلامت ادراک شده خود را در حد متوسط ارزیابی نمودند. متغیر های جمعیتی سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، طبقه اقتصادی-اجتماعی، سابقه بیماری با خودارزیابی سلامت سالمندان رابطه معنی داری داشتند. بین جنسیت و خودارزیابی سلامت رابطه معنی داری وجود نداشت. متغیرهای فرهنگی و اجتماعی نظیر رفتارهای سلامت، حمایت اجتماعی، عزت نفس، ارتباط و صمیمیت با فرزندان و دوستان هر کدام با (0/000=P)و تعداد فرزندانبا خودارزیابی سلامت رابطه آماری معنی داری داشتند(0/017=P).
سیاست گذاران می توانند برنامه ای تحت عنوان پیمایش سلامت سالمندان را طراحی کنند و همه ساله وضعیت سلامت آنان را در جامعه رصد کنند و برنامه هایی مناسب با شرایط جامعه و وضعیت سلامت سالمندان ارائه دهند.