بررسی فراوانی آسیب های منیسک، رباط ها و سایر ضایعات غیر طبیعی زانو در بیماران مراجعه کننده به مرکز MRI شهید قاضی سنندج

زانو بزرگترین مفصل سینوویال بدن و مفصلی لولایی است. مفصل زانو در هر طرف بوسیله لیگامان های جانبی (کولترال)، در داخل توسط منیسک ها و لیگامان های صلیبی قدامی (ACL[1]) و خلفی (PCL[2]) حمایت می شود. تقریبا 50 % افراد در طول عمرشان درد زانو را تجربه می کنند. آرتروسکوپی تکنیک دقیقی برای تشخیص و درمان ناهنجاری ها و صدمات زانو است هرچند بسیاری از جراحان ارتوپدی MRI را وسیله مناسب و غیر تهاجمی جهت تشخیص ضایعات داخل مفصل زانو می دانند.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی بود که روی 500 بیمار که برای اولین بار با درخواست MRI بدون سابقه جراحی در محل زانو به مرکز MRI شهید قاضی سنندج در فاصله زمانی 5 ماه از اول آبان تا آخر اسفند سال 1394 مراجعه کردند; انجام گرفت. پرسش نامه مربوط به اندیکاسیونها و متغیرهای مختلف از جمله سن، جنس، شغل، ناحیه ی درد، سابقه ی تروما، خالی کردن زانو، قفل کردن زانو و سایر علایم و سوابق برای هر یک تکمیل گردید. آزمونMRI با دستگاه GE HDxt 1.5Tانجام شد و تصاویر توسط پزشک رادیولوژیست تفسیر گردید.
از بین بیماران مطالعه شده 134 نفر (1/34%) دچار پارگی ACL و 12 نفر (1/3%) دچار پارگی PCL بودند و صدمات MCL و LCL نیز به ترتیب در 8 (0/2%) و 5 نفر (3/1%) مشاهده گردید. در 187 نفر (6/47%) نیز افیوژن مشاهده شد. از نظر ضایعات منیسک، 84 نفر (4/21%) دچار آسیب دیدگی در این بافت شده بودند و منیسک 52 نفر (2/13%) نیز تخریب شده بود. از دست رفتن شکل آناتومیکی و یا فعالیت فیزیولوژیکی منیسک های داخلی و خارجی موجود در مفصل زانو معیارهای تعیین ضایعه بودند.
این مطالعه نشان داد آسیبهای منیسک زانو به ویژه منیسک داخلی مستعدترین ناحیه برای ایجاد آسیب هستندو پارگیPCLیا رباط صلیبی خلفی بود وهمینطور تومورهای استخوانی کمترین شیوع را در این مطالعه داشتند.