تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A زنان یائسه مبتلا به سندروم متابولیک

افزایش برخی عوامل التهابی مترشحه از بافت چربی می تواند در بروز سندروم متابولیک موثر باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A زنان یائسه مبتلا به سندروم متابولیک انجام گرفت.
در مطالعه تجربی حاضر، 30 زن یائسه مبتلا به سندروم متابولیک (میانگین سن: 48/9 ± 61 سال، شاخص توده بدنی: 23/6±16/32 کیلوگرم بر متر مربع و میزان چربی بدن: 71/2±82/30 درصد) در 2 گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، 12 هفته تمرین هوازی (3 جلسه در هفته با شدت 75-65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در جلسه اول شروع شد و به 85-75 درصد حداکثراکسیژن مصرفی افزایش یافت) انجام دادند. نمونه گیری خونی و اندازه گیری درصد چربی بدن، 24 ساعت قبل و 48 ساعت متعاقب آخرین جلسه تمرینی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد و (05/0>P) معنادار تلقی گردید.
کاهش معنی داری در سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A (مقادیر P به ترتیب 0001/0 ، 01/0، 04/0) و درصد چربی (02/0P=) در گروه تجربی مشاهده شد؛ در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. بین میانگین چربی بدن با سطوح سرمی اینترلوکین-6، واسپین و سرم آمیلوئیدی A ارتباط مثبت معنی داری مشاهد شد (05/0>P).
به نظر می رسد تمرین های هوازی به واسطه کاهش عوامل التهابی، می تواند در کاهش وضعیت التهابی بیماران مبتلا به سندورم متابولیک موثر باشد.