ارتباط بین کلسیفیکاسیون دریچه آئورت با خطر بروز سکته مغزی ایسکمیک

در اغلب مطالعه های قبلی ارتباط کلسیفیکاسیون دریچه آئورت با بروز سکته های مغزی تایید نشده است، اما گزارش های متعددی از اثرگذاری کلسیفیکاسیون دریچه آئورت در بروز سکته های مغزی وجود دارد.
مطالعه به منظور تعیین ارتباط کلسیفیکاسیون دریچه آئورت با خطر بروز سکته های مغزی ایسکمیک انجام شد.
این مطالعه مورد- شاهدی از اردیبهشت لغایت اسفند سال 93 بر روی 600 نفر از بیماران بیمارستان بوعلی قزوین (300 نفر مبتلا به سکته ایسکمیک مغزی و 300 نفر به عنوان گروه شاهد) انجام شد. افراد بیمار با در نظر گرفتن معیارهای خروج، از میان بیمارانی که با تشخیص سکته ایسکمیک مغزی در فوریت های بیمارستان بستری شدند و افراد شاهد از میان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه قلب همان بیمارستان که سابقه ابتلا به سکته مغزی نداشتند، انتخاب شدند. دو گروه به لحاظ سن، جنس و عوامل خطر همسان سازی شدند. تمام افراد اکوکاردیوگرافی از روی قفسه سینه شدند. جهت ارزیابی کلسیفیکاسیون دریچه و شدت آن از سیستم نمره دهی نیمه کمی براساس مطالعه های قبلی استفاده شد. ویژگی های جمعیتی بیماران و گروه شاهد جمع آوری و ویژگی های بیوشیمیایی و بالینی آن ها استخراج و ارتباط بین این ویژگی ها و یافته های اکوکاردیوگرافی توسط روش های آماری تی مستقل و مربع کای تحلیل شد.
میانگین سنی شرکت کنندگان 12/41±65/12سال و 227 نفر (%46/2) مرد بودند. در گروه مبتلا به سکته ایسکمیک، 153 نفر (%51) و در گروه شاهد 53 نفر (%17/7) کلسیفیکاسیون دریچه آئورت داشتند و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P). نارسایی آئورت در دو گروه بیمار و شاهد به ترتیب 163 (%54/3) و 55 نفر (%18/3) بود (0/001>P). شاخص بیش پروردگی بطن چپ در دو گروه بیمار و شاهد به ترتیب 125 (%41/8) و 62 نفر (%20/7) دیده شد (0/001>P). در مورد سایر عوامل خطر موثر در وقوع سکته مغزی، اگرچه این عوامل خطر در افراد بیش تری از گروه مورد وجود داشت، اما تفاوت به لحاظ آماری چندان قابل توجه نبود.
براساس یافته ها به نظر می رسد کلسیفیکاسیون و نارسایی دریچه آئورت با بروز سکته های ایسکمیک مغزی ارتباط دارد، ولی برای تایید قطعی به مطالعه های بیش تر نیاز است.