قاچاق کالا و ارتباط آن با ویژگی های اجتماعی و اقتصادی مناطق مرزی (نمونه موردی: شهرستان میناب)

قاچاق کالا یکی از انواع قاچاق است که تقریبا در تمام مناطق مرزی کشور وجود دارد. اما در مناطق مرز دریایی استان هرمزگان به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و نزدیکی به مراکز اقتصادی کشور امارات متحده عربی بیشترین قاچاق کالا وجود دارد. هدف مقاله بررسی ارتباط بین عوامل اجتماعی و اقتصادی و ارتکاب به قاچاق کالا در شهرستان میناب است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و از نوع پیمایشی است. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و برداشت میدانی استفاده شده است. درروش میدانی از طریق تکمیل پرسشنامه و مشاهده حضوری اطلاعات موردنیاز گردآوری شده است. تمام افراد بالای 18 سال شهرستان میناب جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دهند. حجم نمونه تحقیق از طریق فرمول کوکران محاسبه و برابر با 383 نفر است. روش تجزیه وتحلیل اطلاعات به صورت کمی و با استفاده از آزمون T در نرم افزار spss انجام شد. نتایج تحقیق بیانگر ارتباط معنادار بین اشتغال و بیکاری، فقر، محرومیت منطقه و سطح تحصیلات با ارتکاب به قاچاق کالا است. یعنی هرچه نرخ بیکاری بالاتر، وضعیت فقر بدتر و به طورکلی محرومیت منطقه بیشتر زمینه ارتکاب به قاچاق در این منطقه بیشتر می شود. و بسیاری از قاچاقچیان کالا از روی فشار اقتصادی و بیکاری مجبور به این کارشده اند و رنج و خطر آن را به جان خریده اند. یکی از پیامدهای قاچاق برای این افراد تنزل جایگاه اجتماعی آن ها بین مردم است. مهم ترین راهکارهای اساسی ریشه کنی پدیده قاچاق به ویژه قاچاق کالا در این شهرستان محرومیت زدایی از طریق ایجاد فرصت های اشتغال پایدار و مبارزه با فقر است.