اثربخشی آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر مشکلات رفتاری کودک و استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی

این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر مشکلات رفتاری کودک، استرس والدگری والدین دارای کودک مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی شهر اصفهان اجرا گردید. روش پژوهش، از نوع نیمه تجربی است و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری همه مادران دارای کودک 136 ساله مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی مراجعه کننده به درمانگاه ها و مراکز مشاوره شهر اصفهان در تابستان و پاییز 1394 بودند که از بین آنها 20 مادر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه 10 نفر). ابزارهای پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودکان (آخنباخ، 1991)، پرسشنامه های استرس والدگری (آبیدین و سولیس، 1991) بود. آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه به شیوه گروهی در 8 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای یک بار بر گروه آزمایش اجرا شد. گروه گواه در طی این مدت هیچ آموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره، حاکی از کاهش میانگین نمرات مشکلات درونی، بیرونی کودک و استرس والدگری در قلمرو والد و کودک در مرحله پس آزمون و پایداری این اثر در مرحله پیگیری بود (05/0P<). یافته های این پژوهش از کاربرد روش آموزشی فرزندپروری ذهن آگاهانه در کنار درمان های دارویی به منظور کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی و استرس والدگری مادران آنها حمایت می کند.