بررسی ساخت های گوناگون «کان»ی ناقصه در قرآن و نقد دیدگاه مترجمان در برابریابی فارسی آن

فعل ناقص «کان» و مشتقات آن با ساخت های مختلف، هزار و چهار صد و پنجاه بار در قرآن ذکر شده؛ از این رو بایسته است تا مترجمان قرآن با عنایت به سیاق این فعل و ویژگی های آن، ترجمه ای که نزدیک به مدلول متن عربی قرآن باشد، ارائه دهند. از ساخت های پرکاربرد این واژه در قرآن، می توان به «کان» در سیاق جمله شرطیه و جمله صله و مواردی که خبر «کان»، صفت مشبهه یا صیغه مبالغه است، اشاره نمود که باعث شده مترجمان قرآن از فعل «کان» ترجمه های گوناگونی ارائه داده، نحویان نیز در تحلیل نحوی این ساخت ها، متفاوت سخن بگویند. این پژوهش با تحلیل نحوی این ساخت ها و تحلیل برابرهای آن ها در فارسی، برخی از ترجمه های قرآن را وارسی و به ارائه ترجمه‏ای یکدست و مبتنی بر تحلیل‏های انجام یافته از آن ها همت گمارده است. نتیجه آن که ترجمه جمله هایی که فعل «کان» در آن با «لو» شرطیه همراه است با جمله هایی که همین فعل با «إن» شرطیه آمده، متفاوت است و در ساختاری که قبل از کان و اسم و خبر آن، «ما» آمده، باید آن را موصوله ترجمه کرد نه مصدریه.