تحلیل مولفه های موثر بر نگرش زیبایی شناسی زیست‎محیطی از دیدگاه روستاییان شهرستان میاندوآب

با وقوع انقلاب صنعتی و تغییر روابط انسان با طبیعت، معضلات محیط‎زیستی عدیده‎ای فرا روی انسان قرار گرفت. با توجه به گستردگی این مسائل، به بعد زیبایی شناسی محیط‏زیست در مقایسه با سایر ابعاد اهمیت کمتری داده شده است. هدف این مطالعه تحلیل مولفه های موثر بر نگرش زیبایی شناسی محیط‎زیستی در بین روستاییان شهرستان میاندوآب بود. این تحقیق از نوع علی رابطه‎ای است که با استفاده از فن پیمایش انجام گرفت. جامعه‏ی آماری روستاییان شهرستان میاندوآب (121149N=) بود که تعداد 136 نفر از آن‏ها با بهره‏گیری از آماره‏ی کوکران و روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‎ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‏ای بود که روایی آن توسط تعدادی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن هم با استفاده از یک پیش‎آزمون و آزمون آلفای کرونباخ، محاسبه شد (94/0≥ ≥63/0). یافته ها حاکی از وجود رابطه‏ی معنی‏داری میان «نگرش زیبایی‏شناسی زیست‏محیطی» با متغیرهای «دانش زیبایی‏شناسی»، «معنویت و اخلاق» و «محیط» بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر هم نشان داد که دانش زیست‏محیطی دارای بیشترین توانایی برای پیش‎بینی نگرش زیبایی‏شناسی محیط‏زیستی است (632/0 = ). در این راستا، متغیرهای مستقل پژوهش قادر به تبیین 6/59 درصد واریانس نگرش زیبایی‏شناسی محیط‏زیستی بودند. در پایان بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.