کاربرد مدل RUSLE در تعیین توزیع مکانی خطر هدررفت خاک

مدل‏سازی می‏تواند نوعی رویکرد کمی و سازگاری در برآورد فرسایش خاک و تولید رسوب تحت دامنه وسیعی از شرایط را فراهم کند. در این مطالعه به‏منظور شناسایی توزیع مکانی خطر فرسایش خاک و تولید رسوب در حوضه آبخیز تالار روش یکپارچه‏سازی معادله جهانی هدررفت خاک اصلاح شده، سامانه اطلاعات جغرافیایی و فن سنجش از دور به‏کار گرفته شد. عوامل فرسایندگی باران، فرسایش‏پذیری خاک، طول و درجه شیب و پوشش گیاهی به‏منظور تهیه نقشه نهایی به دست آمده از RUSLE محاسبه شدند. مقدار هدررفت خاک برای کل حوضه از 0 تا 01/92 تن در هکتار در سال محاسبه شد و طبقه‏بندی مناطق فرسایشی نشان داد طبقه فرسایشی کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد به‏ترتیب 12/33، 62/27، 13/21 و 13/18 درصد از کل حوضه آبخیز را پوشش می‏دهند. نتایج رگرسیون خطی نیز در این پژوهش نشان داد در بین عوامل مدل RUSLE عامل طول و درجه شیب با مقدار 93/0 بیشترین همبستگی را با نقشه هدررفت خاک دارند. همچنین زیرحوضه 3SW با 58/5 تن در هکتار در سال و زیرحوضه 4SW با 59/19درصد تولید رسوب به‏ترتیب بیشترین خطر فرسایش و کمترین تولید رسوب را بین زیرحوضه ها داشتند. با توجه به اینکه مقادیر بیشترین و میانگین هدررفت خاک ویژه در حوضه بررسی شده عدد بسیار زیادی به دست آمده اند و از طرف دیگر همبستگی بین عامل LS و هدررفت خاک بسیار قوی است، بنابراین می توان نتیجه گرفت که خطا در اندازه گیری عامل LS رخ داده است.